Kelimutu (kratermeren) en Billy the gitarist!

Lieverds,

Hierbij blogje 2. Na de geweldige Komodo trip stonden de mooie kratermeren (Kelimutu) op het programma. We konden er met de auto heen reizen. Een reis van 20 uur of vliegen (1 uur). Allebei even duur. Wij dus weer lekker een vliegtuigje gepakt. Een enkeltje kost ongeveer 36 euro per persoon met Garuda. Geen geld dus. In Ende aangekomen een taxi geregeld naar Moni. Het kleine bergdorpje vlakbij de krater. De taxirit duurde wel wat langer dan verwacht, want ze waren met de weg bezig in de bergen er er lagen rotsen en zand op de weg en we moesten een uurtje wachten, voordat we er doorheen konden. Erik Jan ging even aan de kant zitten, maar daar kwam ook wat gruis naar beneden. Dus ik gilde uit de auto Erik Jan wegwezen daar. Erik Jan staat rustig op en doet heel relaxed. Eigenlijk best link. In Europa kan dat allemaal echt niet.

In Moni aangekomen hadden we een leuke slaapplek. Daniel's guesthouse. Vier simpele kamers en de familie woont er gewoon naast in een heel simpel huisje. In 2002 was daar een erge aardbeving. Alle eilanden van Indonesie liggen op de Ring of Fire - dus veel aardbevingen - vulkanen. Hij had 10 jaar keihard gewerkt om dit op te zetten. De volgende dag mochten wij zijn scooter lenen om naar Kelimutu te gaan. 's avonds gegeten bij de Bintang Lodge en daar Billy de gitarist ontmoet. Een super aardige gast die helemaal fan was van Muse en in een band had gezeten en had gespeeld bij de Paradise bar in Labuan Bajo - waar wij ook een band hadden zien optreden. 's avonds viel de stroom uit, dus romantisch bij kaarslicht ging hij gitaar spelen. Zit je daar in de middle of nowhere in het pikkedonker met een handjevol toeristen naar Billy te luisteren. Enorm speciaal en gaaf! De stroom ging niet meer werken, dus lekker vroeg gaan slapen en gelukkig hadden we een zaklamp.

De volgende dag samen heerlijk op het scootertje de berg opgereden en naar de mooie kratermeren geweest. Iedereen gaat er meestal heen met zonsopkomst, maar wij gingen lekker wat later, waardoor wij de enige waren. Er was gewoon helemaal niemand. Zo'n mooie natuur en zulke mooie kratermeren en dan loop je daar gewoon met z'n tweetjes rond. Er waren 3 meren. 1 turquoise, 1 zwarte en een groene. De meren veranderen ook steeds van kleur. We hadden ook een strakblauwe lucht, dus hele mooie foto's kunnen maken.

Het is een nacht van Guus Meeuwis!

's avonds weer eten bij de Bintang lodge. Verder was er niet echt iets om te eten en weer naar Billy en zijn gitaar geluisterd. Erik Jan heeft zelfs ook even gitaar gespeeld en een Duits meisje kon super mooi zingen. Billy kon ook het nummer van Guus Meeuwis "Dit is een nacht" spelen en Erik Jan en ik hebben gezongen, terwijl hij speelde. Hilarisch.

De volgende dag hebben we het vliegtuig weer teruggenomen naar Denpensar. We hadden dit al geboekt, anders waren we misschien nog wel langer gebleven. Flores is zo super mooi en zulke aardige mensen. Echt geweldig en het gevoel van het echte reizen.

We love Flores!

Dikke zoen es en ej